Historie Weverijmuseum

Ontstaan van het Weverijmuseum en de vernieuwing in 2018

In de periode 1960 – 1980 was er een algemeen verval in de Nederlandse textielindustrie, zo ook in Geldrop; met als gevolg dat er veel fabrieken werden gesloten en de technische inboedel overbodig werd.

De roep om behoud van dat industrieel erfgoed werd steeds luider. Steeds meer Geldroppenaren vonden dat dit, voor Geldrop en Mierlo, zo belangrijke verleden niet verloren mocht gaan. Vanaf 1979 heeft de heer F. Verhagen, als oprichter en voorzitter van de Stichting Industriële Oudheidkamer van Geldrop, zich sterk gemaakt om belangrijke textielmachines en aanverwanten voor een nog op te richten museum veilig te stellen. Door zijn inspanningen ontstond in 1983 het Weverijmuseum in een leegstaand fabriekspand; voorheen Kousenfabriek NEKO gelegen aan de Heilige Geeststraat te Geldrop.

De opening van het museum vond plaats op 16 juni 1983 en werd verricht door voormalig minister president Dries van Agt (oud-Geldroppenaar); die kort daarvoor was benoemd tot Commissaris van de Koningin in Noord-Brabant.

Met veel enthousiaste vrijwilligers, de meesten met een verleden in de textielindustrie, is toen de basis gelegd van wat nu het vernieuwde museum is.

In 2000 verhuisde het museum van de Heilige Geeststraat naar de huidige locatie aan de Molenstraat. Een prachtig gerestaureerd en voormalig fabriekspand van de Firma A. van den Heuvel en Zoon – Wollenstoffenfabriek; die noodgedwongen in 1981 zijn poorten had moeten sluiten. Het oude fabriekspand was zwaar beschadigd en vervallen.
Onder toezicht van de bekende architect H.J. Henket werd het complex opgeknapt en verbouwd. Inmiddels is de voormalige fabriek een Rijksmonument! Namens het Weverijmuseum was oud-directeur Jaap Boer nauw betrokken bij de restauratie en later de verhuizing van het museum.

Als onderdeel van de restauratie werd een exacte replica van het oude waterrad uit 1874 geplaatst. Ooit een belangrijk onderdeel in het productieproces van de textielfabriek. Dit alles kon alleen gerealiseerd  worden doordat de gemeente Geldrop  zich voor deze kostbare klus financieel garant had gesteld. De opening van het vernieuwde museum vond plaats op 8 september 2000 en werd ook nu weer door Dries van Agt verricht; inmiddels ereburger van Geldrop.

Al die jaren draait het museum volledig op vrijwilligers die inmiddels een grote schat aan kennis hebben opgebouwd. Vooral de vakmensen, die zelf in diverse textielbedrijven hebben gewerkt, zijn de ziel van het museum. Zij brengen nog regelmatig de verschillende disciplines van het textielvak in de praktijk, weven stoffen die in de museumwinkel worden verkocht, en kunnen daar tijdens
rondleidingen uit eigen ervaring heel boeiend over vertellen.

Door toenemende vergrijzing van de wevers en afnemende praktijkervaring is het steeds moeilijker om het textielvak te demonstreren en de weefgetouwen ook daadwerkelijk te zien weven en stampen.
Daarom is gestart met het vastleggen van hun kennis en deskundigheid middels tekst/geluid en beeld zodat het niet verloren gaat. Ook wordt de textielhistorie van Geldrop en de regio vastgelegd en gedocumenteerd.

Tegen de achtergrond van deze vergrijzing is samen met de gemeente Geldrop-Mierlo, en via sponsoring van diverse bedrijven, medio 2018  een nieuw type museum gerealiseerd. Door deze transitie is een modern hedendaags museum ontstaan waar Geldrop trots op mag zijn!

Als eerbetoon aan de initiatiefnemer, en zijn niet aflatende inzet voor het Weverijmuseum, is in februari 2019 een foto van Dr. F Verhagen onthuld in het museum.